Prolog. Cause everything strats from something...

Pakowałam walizki, Ashley nerwowo przechadzała się po moim pokoju.
- Jeszcze wszystko da się odkręcić, nie musisz tego robić! - Próbowała mnie przekonać.
- Ash, ustaliłyśmy plan działania i trzymajmy się go. Masz za dużo do stracenia, a ja? Trudno, udźwignę to jakoś. - Z oczu mojej przyjaciółki popłynęły łzy, podeszłą do mnie i chwyciła za ręce:
- Emily posłuchaj, jesteś najwspanialszą przyjaciółką. Kto byłby w stanie coś takiego dla mnie zrobić? Nie wiesz jakie mam wyrzuty sumienia, ale może masz rację i tak będzie lepiej... - Nie mogła opanować potoku łez, przytuliłam ją mocno. Z dołu dobiegał głos mamy:
- Zaraz przyjedzie samochód z ośrodka, pospiesz się! - Chwyciłam mój bagaż po czym szybko zbiegłam na parter.
- Co, zadowolona jesteś z siebie?! Po co ci to było? Nie tak cie z ojcem wychowałam! - Obarczała mnie pretensjami.
- Nie możesz sobie darować, prawda?! Nie mieszaj do tego ojca, on nigdy by mnie tak nie potraktował. Wspierałby mnie, mimo wszystko! - Z podjazdu usłyszałam dźwięk trąbiącego samochodu. Mama z Ash pomogły mi załadować rzeczy do bagażnika, kolejny raz uścisnęłam koleżankę i wsiadłam do auta, wcale nie oglądając się na matkę. Uchyliłam szybę, kierowca ruszył. W ostatnich sekundach machałam im z okna.
- Jej ojciec teraz przewraca się w grobie!
- Gdyby tylko Pani znała prawdę...
- Jaką prawdę?
- Nieważne! Będzie lepiej jak już pójdę, do widzenia!
Droga do ośrodka mijała strasznie powoli. Byłam tak znudzona, że poprosiłam kierowcę o włączenie radia. Przewijał kolejno stacje po czym zatrzymał na najgorszej. W dzisiejszym notowaniu Top of the Top na miejscu pierwszym uplasował się Justin Bieber, kanadyjski piosenkarz z utworem "Believe"!
- O matko! - Westchnęłam w duchu.
- Czy mógłby Pan zmienić stację? Proszę! 
- A co, nie lubisz go?- Spojrzał się na mnie z dziwnym usmiechem.
- A jak można go lubić?! - Chyba go zaskoczyłam, bo popatrzył na mnie ze zdziwieniem.
- Czyli ty jeszcze nie wiesz? No fajnie, fajnie cie urządzili. - Śmiał się
- Niby czego nie wiem? - Zapytałam lekko zirytowana.
- Mam zaszczyt poinformować cię, że gwiazda pop młodego pokolenia, Justin Bieber będzie odbywała karę w tym samym czasie i ośrodku co ty! - Drwił ze mnie, brzmiał jak ten popieprzony prezenter radiowy.
- Tak jasne, co jeszcze?
- Nie wierzysz? Przekonasz się jutro. - Po tej rozmowie przestałam się do niego odzywać, zdenerwował mnie.
- To jakich chory żarta - Myślałam.


 -----------------------------------------------------------------------------------------------
Cześć! Oto początek mojego opowiadania. Zachęcam do dalszego czytania i szczerych opinii! Rozdziały będą pojawiały się co 4-5 dni, ale za to nie będą długie. Zapoznajcie się z bohaterami w odpowiedniej zakładce, która będzie cały czas aktualizowana! Let's go! Bye!